ความเป็นมา

  ในปี พ.ศ. 2527 จังหวัดกำแพงเพซรได้ดำเนินการให้ "เขาสน" เป็นแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด เนื่องจากป่าเขาสน-เขาสนามเพรียงเป็นป่าสงวนแห่งชาติที่ยังมีสภาพป่าสมบูรณ์และอยู่ใกล้ตัวจังหวัดมากที่สุด โดยร่วมมือกับพ่อค้าและประชาชนดำเนินการสร้างถนนขึ้นสู่เขาสน ต่อมากรมป่าไม่ได้ดำเนินการเพื่อจัดตั้งพื้นที่ป้าเขาสน-เขาสนามเพรียงเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า โดยมีพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียงเมื่อปี 2528 เหตุผลในการประกาศช้พระราซกฤษฎีกาฉบับนี้ เนื่องจากป่าสนเขาเขาสนามเพรียงมีสภาพภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสูง มีสภาพป่า แหล่งน้ำ และแหล่งอาหารของสัตว์ป่าอุดมสมบูณ์ มีสัตว์ป่านานาชนิดอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก เพื่อรักษาไว้ซึ่งพันธุ์สัตว์ป่า และให้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าโดยปลอดภัย รวมทั้งเป็นการช่วยป้องกันรักษาต้นน้ำลำธารและป่าไม้ที่มีอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ให้คงอยู่อย่างถาวรตลอดไป สมควรกำหนดบริเวณที่ดินป่าดังกล่าวให้เป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า

ภูมิประเทศ

  ลักษณะภูมิประเทศเป็นเทือกเขาสูง วางตัวในแนวเหนือ-ใต้ สูงจากระดับน้ำทะเลปานกลาง 120-867 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุด คือ ยอดเขาสน เป็นแหล่งต้นน้ำลำธารของแม่น้ำปิง ประกอบด้วย คลองวังชม คลองคะยาง คลองแดงโม คลองไคร้คลองไหล่ประดา คลองหัวยโป่ง คลองลึก คลองเมือง ห้วยอ้ายเบี้ย ห้วยกุ่ม ห้วยปลาก้าง รอบ ๆเขตเป็นพื้นที่ราบและเป็นพื้นที่เกษตรกรรมภูมิอากาศสภาพภูมิอากาศแบ่งเป็น 3 ฤดู คือ ฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ฤดูร้อนระหว่าง เดือนมีนาคม-พฤษภาคม ฤดูฝนระหว่างเดื้อนมิถุนายน-ตุลาคม และฤดูหนาวระหว่างเดือนพฤศจิกายน-กุมภาพันธ์ อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ 29 องศาเซลเชียส ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรายปีประมาณ 1,598 มิลลิเมตร

ความหลากชนิดของสัตว์ป่า

• สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 8 ชนิด นก 54 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 2 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 14 ชนิด
• มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (MU) 1 ชนิด ได้แก่ หมีควาย

ชนิดป่าไม้

  ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง ป่าเต็งรังผสมสน